Dag 7: Domaine Drouhin en Mount St. Helens

Voor het volgende stukje tekst schakel ik papa in. Jullie zullen meteen merken waarom.

Onmiddellijk na het ontbijt vertrokken we naar een wijndomein waar we een afspraak hadden voor een wijntasting. Dit domein heeft hele goede referenties en baten ook verschillende percelen in Bourgogne uit, nl Domaine Drouhin. We proefden 1 rosé, & chardonnay en 3 pinot noirs. Net zoals het uitzicht op de omgeving, waren de wijnen verrukkelijk. We konden ook even een glimp opvangen van de vaten waarin de wijn wordt bewaard. Papa kon het niet nalaten om 2 flesjes naar huis te nemen.

Nu ben ik het weer…

De namiddag bracht ons naar Mount Saint Helens, die in maart 1980 na 123 jaar van inactiviteit uit haar slaap ontwaakte. Journalisten, toeristen en wetenschappers trokken massaal naar het gebied om de vulkaan met eigen ogen te bezichtigen. Wegen werden afgesloten en bewoners werden geëvacueerd. In april hield de activiteit aan. Kleine bevingen en stoomerupties waren duidelijke tekenen dat een uitbarsting aanstaande was. Toch zagen velen de ernst van de zaak niet in. Toen op 18 mei een aardbeving van 5,1 op de schaal van Richter de vulkaan op haar grondvesten deed daveren en een gigantische explosie de noordflank en de top volledig wegblies, werd de gehele nabije omgeving verwoest. 57 mensen kwamen om het leven. Vandaag, ruim veertig jaar na de uitbarsting, is de natuur rond Mount Saint Helens nog lang niet hersteld. Het landschap toont nog altijd brede lavageulen en afgestorven boomstronken. We waren alle drie enorm onder de indruk.

’s Avonds kwamen we aan in ons volgende hotel in Tacoma. De stad bezoeken zat er niet meer in, het was inmiddels al tamelijk laat en we moesten nog eten ook. Bovendien wilden we niet te laat in ons bed kruipen. De volgende dag stond al druk ingepland. Zo moesten we onder andere de eregast van onze vakantie gaan ophalen in de luchthaven van Seattle.